Właściwe przygotowanie się pacjenta do badań analitycznych jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala dzięki temu uniknąć tzw. błędu przedlaboratoryjnego. Uniknięcie go często decyduje o możliwości uzyskania wiarygodnego wyniku badania, jak również o możliwości porównywania wyników uzyskanych w różnym czasie. W warunkach standardowych krew powinna być pobierana na czczo, chyba że lekarz zadecyduje inaczej.

W przypadku niektórych badań wymagane jest zachowanie szczególnych warunków uzgodnionych z lekarzem. O fakcie zjedzenia posiłku lub przyjęcia leków należy poinformować pielęgniarkę pobierającą krew. Krew do badań laboratoryjnych powinna być pobierana w stanie spoczynku – należy przyjść kilka minut przed planowaną godziną pobrania krwi.

• Lipidogram (cholesterol całkowity, triglicerydy, cholesterol HDL, cholesterol LDL)- przed badaniem pacjent powinien być na czczo przez 14 godzin. W dniu poprzedzającym badanie dieta powinna być lekkostrawna i nisko-tłuszczowa. Nie należy spożywać alkoholu ani wykonywać dużego wysiłku fizycznego.

• Badanie ogólne moczu– jest to podstawowe badanie oceniające nie tylko stan nerek i dróg moczowych, ale również pozwala wykryć choroby ogólnoustrojowe. Do badania najlepszy jest mocz pobrany rano, po przerwie nocnej (minimum 4 godz. od ostatniej mikcji). Po umyciu i osuszeniu zewnętrznych okolic moczowo-płciowych należy pobrać mocz ze „środkowego strumienia” tzn. pierwszą porcję oddajemy do toalety. Próbkę należy jak najszybciej dostarczyć do badania. Mocz należy pobrać do specjalnie do tych celów przeznaczonego pojemnika jednorazowego użytku. Badanie nie powinno być wykonywane w okresie miesiączkowania oraz w pierwszych trzech dniach po zakończeniu miesiączki.

• Dobowa zbiórka moczu– rozpoczynamy rano oddając pierwszą poranną porcję moczu do toalety. Od następnej porcji mocz oddajemy do słoja (o znanej objętości, ok. 2-3 litry). Ostatnia porcja to pierwsza poranna porcja moczu z dnia następnego. Oznaczenie dobowego wydalania wapnia, fosforu oraz magnezu wymaga zakwaszenia moczu – w tym celu należy wlać 2 łyżki octu spożywczego (10%) do naczynia, w którym będzie zbierany mocz. Po zakończeniu zbiórki dobowej mocz należy wymieszać, zmierzyć jego ilość, a następnie odlać niewielką ilość do badania do jednorazowego pojemnika. Pojemnik należy opisać podając imię i nazwisko oraz ilość moczu całkowitego.

• Pobranie moczu na posiew– na badanie ma istotny wpływ higiena skóry okolic ujścia cewki moczowej, dlatego należy obmyć ją czterokrotnie zmienianymi jałowymi gazikami od przodu w kierunku odbytu (użyj gazika tylko raz i wyrzuć go). W pochwie należy umieścić tampon lub gazik. Do badania najlepszy jest mocz pobrany rano, po przerwie nocnej, przed rozpoczęciem antybiotykoterapii lub 4-5 dni po zakończeniu. Do jałowego, specjalnie do tych celów przeznaczonego pojemnika jednorazowego użytku, należy pobrać mocz ze środkowego strumienia (pierwszą porcję oddajemy do toalety). Próbkę należy opisać (imię, nazwisko, data i godzina pobrania) i jak najszybciej dostarczyć do badania (maksymalnie 2 godziny od pobrania).